معمولا بسیاری از افراد عادی و ورزشکار دچار قارچ پا می شوند. این نوع عفونت در بین مردم بسیار رایج است و درمان آن کار نسبتا دشواری است. به همین دلیل ما در این مقاله انواع روش خانگی درمان قارچ پا را برای شما آوردیم تا در مدت زمان بسیار کم و سریع این عفونت قارچی را درمان کنید.
قارچ پا چیست؟
قارچ پا یک عفونت پوستی است که معمولاً از بین انگشتان پا شروع می شود. این بیماری معمولاً در افرادی رخ می دهد که همزمان با پوشیدن کفش های بسیار تنگ پاهایشان عرق می کند و میکروب می گیرد.
قارچ پا که معمولاً به آن پای ورزشکار (tinea pedis) گفته می شود، عمدتاً پوست پا را درگیر می کند. این بیماری توسط درماتوفیت ها ایجاد می شود، گروهی از قارچ ها که در محیط های گرم و مرطوب مانند بین انگشتان پا و کف پا رشد می کنند
(مشاهده کفش های با کیفیت و قیمت مناسب)
چه چیزی باعث قارچ پا می شود؟
قارچ ها: عفونت به طور معمول توسط درماتوفیت ها ایجاد می شود، اما قارچ های دیگر مانند مخمرها (مانند کاندیدا) نیز می توانند مسئول ایجاد قارچ پا باشند.
رطوبت: قارچ پا در شرایط گرم و مرطوب رشد می کند و مناطقی مانند رختکن، استخرهای شنا و دوش های عمومی را به مکان های رایج برای عفونت تبدیل می کند.
تماس پوست با پوست: عفونت می تواند از طریق تماس مستقیم با فرد مبتلا یا با لمس سطوح یا اشیاء آلوده (مانند کفش یا حوله) سرایت کند.
سیستم ایمنی ضعیف: افراد با سیستم ایمنی ضعیف ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های قارچی باشند.
راه رفتن با پای برهنه در مکان‌های مرطوب گرم مانند اتاق‌های رختکن یا استخرهای عمومی می‌تواند پاها را در معرض عفونت قارچی قرار دهد. کفش‌ها و جوراب‌های عرق‌زده رطوبت را افزایش می‌دهند و می‌توانند عفونت را بدتر کنند. به اشتراک گذاشتن حوله، لباس یا کفش با فردی که مبتلا به قارچ پا است نیز می تواند باعث گسترش عفونت شود.
علائم قارچ پا چیست؟
پزشک اغلب می تواند تنها با نگاه کردن به پای شما و پرسیدن سوالاتی در مورد علائم و شیوه زندگی فرد، تشخیص دهد که عفونت قارچی دارد یا خیر. گاهی اوقات پزشک نمونه کوچکی از پوست آلوده پوسته پوسته شده را می تراشد تا زیر میکروسکوپ ببیند یا در آزمایشگاه آزمایش کند.
• خارش و سوزش: یک علامت رایج قارچ پا که می تواند کاملا ناراحت کننده باشد.
• قرمزی و التهاب: ناحیه آسیب دیده ممکن است قرمز و متورم به نظر برسد.
• لایه برداری و ترک خوردگی پوست: پوست ممکن است خشک، پوسته پوسته یا ترک بخورد، به خصوص بین انگشتان پا.
• تاول: در برخی موارد ممکن است تاول روی پا ایجاد شود.
• بو: ممکن است به دلیل عفونت قارچ پا بوی بد ایجاد شود.
•پوست خشک پوسته پوسته یا خارش بین انگشتان پا، اغلب بین انگشتان چهارم و پنجم یکی از عوامل قارچ پا هستند.
• ضخیم شدن پوست.
•تغییر رنگ پوست (سفید، زرد یا سبز).
•زخم بین انگشتان پا.
•تراوش بین انگشتان پا.
•تغییر رنگ ناخن (سفید، زرد، سبز یا قهوه ای).
•لکه های سفید روی ناخن.
•ضخیم شدن ناخن.
•ترک خوردن ناخن.
•ناخن شکننده و ضعیف.
•پوسته پوسته شدن زیر ناخن.
•جدایی بین ناخن و بستر.
درمان خانگی قارچ پا
1. سرکه سیب: ماهیت اسیدی سرکه سیب به ایجاد محیطی نامناسب برای قارچ پا کمک کند. یک لیوان سرکه سیب و یک لیوان آب را مخلوط کنید، پاهای خود را روزانه 30 دقیقه با این محلول خیس کنید یا آن را با پنبه بمالید.
2. روغن درخت چای (Melaleuca alternifolia)
مطالعات نشان می دهد که روغن درخت چای به از بین بردن قارچ پا کمک می کند. روغن درخت چای از برگ های درخت چای که معمولا در استرالیا یافت می شود، به دست می آید. به داشتن خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی معروف است.
- یک مطالعه منبع معتبر نشان داد که محلول های حاوی 25 درصد یا 50 درصد روغن درخت چای به طور قابل توجهی بهتر از دارونما در از بین بردن قارچ پا بین انگشتان پا عمل می کند.
- روغن درخت چای همچنین عفونت را در 64 درصد از افرادی که از آن استفاده می کردند درمان کرد.مطالعه دیگری نشان داد که روغن درخت چای در کشتن قارچ‌ها مؤثرتر از چندین عامل ضد قارچ دیگری است که آزمایش شده‌اند.
- مردم باید هنگام استفاده از روغن درخت چای مراقب باشند زیرا ممکن است برای پوست تحریک کننده باشد. برخی از افراد ممکن است نیاز به قطع استفاده از روغن به دلیل بثورات و تحریک داشته باشند.
- برای استفاده از روغن درخت چای، افراد باید چند قطره از آن را در روغن حامل مانند روغن نارگیل یا زیتون بریزند و روی پاهای خود بمالند. از طرف دیگر، کرم‌ها و مرهم‌های روغن درخت چای ممکن است در فروشگاه‌های مواد غذایی سالم در دسترس باشند.
3. سیر: سیر خاصیت ضد قارچی دارد. می توانید چند حبه سیر را خرد کرده و با روغن زیتون مخلوط کنید تا خمیری ایجاد شود و آن را روی ناحیه آسیب دیده بمالید.سیر سابقه طولانی در استفاده دارویی دارد و مطالعات متعدد نشان داده اند که سیر در برابر برخی قارچ ها و باکتری ها موثر است.
یا می توانید سه تا چهار حبه سیر را له کنید و در یک ظرف آب گرم هم بزنید. پاها را به مدت 30 دقیقه، دو بار در روز تا یک هفته در این محلول خیس کنید.
با این حال، ترکیبات قدرتمند موجود در سیر می توانند بوی سیر ماندگاری را روی پوست به جا بگذارند.
4. جوش شیرین: جوش شیرین می تواند به جذب رطوبت و کاهش خارش کمک کند. جوش شیرین را با آب مخلوط کنید و آن را روی نواحی آسیب دیده بمالید یا جوش شیرین را در کف کفش هایتان بپاشید و بگذارید یک شب بماند.
5. روغن نارگیل: اسیدهای چرب در روغن نارگیل دارای خواص ضد قارچی هستند. آن را به طور مستقیم روی ناحیه آسیب دیده چند بار در روز بمالید.روغن نارگیل سرشار از اسیدهای چرب با زنجیره متوسط، به ویژه اسید لوریک (حدود 47 درصد از محتوای آن) و اسید کاپریلیک است. این اسیدهای چرب به دلیل خواص ضد میکروبی خود از جمله فعالیت ضد قارچی شناخته شده اند.
6. آب لیمو: اسیدیته آب لیمو باعث از بین رفتن قارچ پا می شود و با میکروب ها مبارزه می کند. آب لیموی تازه را روی ناحیه آسیب دیده بمالید و اجازه دهید قبل از شستشو خشک شود.
7. خیساندن در آب نمک: خیساندن پاها در آب نمک گرم می تواند به کاهش تورم و بیرون کشیدن رطوبت کمک کند، به کاهش رشد قارچ کمک می کند.
آب نمک برای قرن ها به دلیل خواص ضد میکروبی آن شناخته شده است و اثربخشی آن در مهار رشد میکروارگانیسم های مختلف را می توان به مکانیسم های مختلفی نسبت داد.هنگامی که نمک در آب حل می شود، محیط هیپرتونیک ایجاد می کند. این بدان معنی است که غلظت املاح در خارج از سلول های میکروبی بیشتر از داخل است. در نتیجه آب از طریق اسمز از سلول ها خارج می شود که منجر به کم آبی و در نهایت مرگ سلولی می شود.
آب نمک به دلیل توانایی آن در ایجاد محیط های هیپرتونیک، مختل کردن غشای سلولی، مهار فعالیت آنزیمی و تغییر سطح pH دارای خواص ضد میکروبی قابل توجهی است. کاربردهای آن در مراقبت از زخم، بهداشت دهان، نگهداری مواد غذایی و آبزی پروری اهمیت آن را به عنوان یک عامل ضد میکروبی طبیعی برجسته می کند. با این حال، در نظر گرفتن محدودیت های آن و استفاده مناسب از آن در ارتباط با سایر اقدامات بهداشتی ضروری است.
8. ماست: ماست ساده حاوی کشت های زنده را می توان به صورت موضعی در ناحیه آسیب دیده استفاده کرد تا به بازیابی فلور سالم پوست کمک کند.
9. روغن پونه کوهی: این اسانس خاصیت ضد قارچی دارد. می توانید این روغن را تهیه کنید و روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
10. نشاسته ذرت: خشک نگه داشتن پاها برای جلوگیری از رشد قارچ پا بسیار مهم است. پاشیدن نشاسته ذرت در کفش می تواند به جذب رطوبت کمک کند.
11. آلوئه ورا: آلوئه ورا که به دلیل خواص تسکین دهنده اش شناخته شده است، می تواند به طور مستقیم روی پوست آسیب دیده استفاده شود تا قارچ پا را بهبود بخشد.
بسیاری از درمان‌های طبیعی یا خانگی می‌توانند در از بین بردن عفونتی که باعث ایجاد قارچ پا می‌شود، مفید باشند.
12. پراکسید هیدروژن با ید
پراکسید و ید معمولاً برای ضدعفونی بریدگی ها و زخم ها و از بین بردن میکروب های روی پوست استفاده می شود.یک مطالعه اخیر منبع مطمئن نشان داد که پراکسید همراه با ید 16 قارچ مختلف را از بین می برد. این دو مورد استفاده با هم موثرتر از استفاده جداگانه از آنها بودند.
برای امتحان این درمان، محلول ید و پراکسید هیدروژن را در یک سطل یا کاسه بزرگ مخلوط کنید. محلول ید در اکثر داروخانه ها در بخش مراقبت از زخم موجود است. پاها را مستقیماً در محلول آغشته کنید یا از یک پد پنبه ای برای اعمال آن در مناطق آسیب دیده استفاده کنید. ید را بدون رقیق کردن روی پوست استفاده نکنید زیرا اگر به تنهایی استفاده شود به پوست آسیب می رساند.
اگر پوست تحریک شود ممکن است پراکسید گاز بگیرد و موها و پارچه ها را سفید کند. ید همچنین ممکن است باعث ایجاد لکه شود. استفاده از این مخلوط در وان یا دوش ممکن است از لکه های ناخواسته، سفید شدن و ریختن آن جلوگیری کند.
13 سشوار و پودر تالک
اگر قارچ ها محیط ایده آلی برای زندگی نداشته باشند، نمی توانند به رشد و شکوفایی خود ادامه دهند. خلاص شدن از شر رطوبت پاها، به خصوص بین انگشتان پا، می تواند به جلوگیری از گسترش و بدتر شدن قارچ کمک کند.
افراد می توانند با خشک کردن کامل پاهای خود با سشوار پس از حمام، رطوبت را از روی پاهای خود پاک کنند و مطمئن شوند که رطوبت باقی نمی ماند اما مراقب باشند که پوست نسوزد. افرادی که از دست دادن حس یا احساس در پا دارند نباید از این روش استفاده کنند.
هنگامی که پاها خشک شدند، برای کمک به جذب عرق، آنها را به پودر تالک آغشته کنید. بسیاری از پودرهای پا حاوی تالک هستند و به خشک نگه داشتن پا کمک می کنند.
علاوه بر این مراحل، پوشیدن جوراب هایی که رطوبت را از پوست جذب می کند می تواند به خشک نگه داشتن پا کمک کند.
انواع جوراب های زیر می توانند به خشک نگه داشتن پا در طول روز کمک کنند:
- پشم
- پارچه فتیله ای مصنوعی که اغلب جوراب های فنی نامیده می شود
- تعویض جوراب حداقل یک بار در روز هنگامی که پاها احساس تعریق یا رطوبت می کنند نیز مفید است. یا در هوای گرم‌تر،
- کفش‌های باز یا صندل بپوشید تا جریان هوا به پاها افزایش یابد.
انواع قارچ پا:
قارچ پا می تواند به اشکال مختلف ظاهر شود و در درجه اول پوست و ناخن های پا را تحت تاثیر قرار دهد. در اینجا برخی از انواع رایج قارچ پا آورده شده است:
درماتوفیت:
نوعی قارچ به نام درماتوفیت باعث ایجاد قارچ پا می شود. درماتوفیت ها برای رشد به کراتین متکی هستند، پروتئینی که در مو، پوست و ناخن ها یافت می شود.
به همین دلیل است که درماتوفیت ها به سمت پا کشیده می شوند. شرایط گرم و مرطوب ایجاد شده توسط جوراب ها و کفش های مرطوب می تواند محل پرورش این قارچ ها باشد.
عفونت قارچی ناخن موجود نیز می تواند به پوست اطراف سرایت کند و باعث ایجاد پای ورزشکار شود. پای ورزشکار می تواند از طریق لمس بدن یا تماس با سطح آلوده مانند حوله، کفش یا کف به دیگران سرایت کند. اگر پوست عفونی پای خود را خراش دهید یا بچینید و بعد از آن دست های خود را نشویید، می توانید آن را به سایر قسمت های بدن نیز پخش کنید.
اونیکومیکوزیس:
ارگانیسم های قارچی مختلف می توانند باعث انیکومایکوز شوند. همانند بیماری قارچ پا، درماتوفیت ها یک عفونت رایج هستند، اگرچه کپک، مخمر و باکتری نیز می توانند باعث انیکومایکوز شوند.
همانطور که اونیکومیکوزیس می تواند باعث ایجاد بیماری پقارپ پا شود، پای ورزشکار نیز می تواند باعث انیکومایکوزیس شود. همچنین در صورت لمس فضاهای آلوده به قارچ، مانند کف مرطوب در مکان‌های عمومی یا با پوشیدن کفش‌های مرطوب ، می‌توانید به اونیکومیکوزیس مبتلا شوید.
قارچ پا می تواند به اشکال مختلف ظاهر شود و در درجه اول پوست و ناخن های پا را تحت تاثیر قرار دهد. در اینجا برخی از انواع رایج قارچ پا آورده شده است:
قارچ پا (Tinea Pedis)
عفونت قارچی که معمولاً از بین انگشتان پا شروع می شود و می تواند به کف و کناره های پا سرایت کند. و علائمی همچون خارش، سوزش، قرمزی، لایه برداری پوست و گاهی تاول یا زخم دارد. اغلب توسط درماتوفیت ها ایجاد می شود، نوعی قارچ که در محیط های گرم و مرطوب (مانند رختکن، استخرها) رشد می کند.
عفونت قارچی ناخن (آنیکومایکوزیس)
عفونت قارچی که ناخن های پا (و گاهی اوقات ناخن های دست) را درگیر می کند. و علائم آن تغییر رنگ (اغلب زرد یا سفید)، ضخیم شدن ناخن، شکنندگی و جدا شدن از بستر ناخن است. می تواند توسط قارچ های مختلف از جمله درماتوفیت ها، مخمرها (مانند کاندیدا) و کپک های غیر درماتوفیت ایجاد شود.
Tinea Manuum
یک عفونت قارچی که دست ها را درگیر می کند اما می تواند به پاها نیز سرایت کند.علائم آن خارش، قرمزی و پوسته پوسته شدن کف دست و بین انگشتان است که می تواند منجر به عفونت های ثانویه شود. شبیه به قارچ پا بین انگشتان است، اغلب توسط درماتوفیت ایجاد می شود.
Tinea Cruris (Jock Itch)
در حالی که عمدتاً ناحیه کشاله ران را تحت تأثیر قرار می دهد، می تواند به قسمت داخلی ران و باسن نیز سرایت کند و به طور بالقوه روی پاها نیز تأثیر بگذارد. علائم بثورات قرمز، خارش دار با لبه مشخص را دارد. ممکن است ظاهری حلقه مانند داشته باشد. ناشی از همان قارچ هایی است که باعث بیماری قارچ پا بین انگشتان می شود.
عفونت های کاندیدا
ناشی از مخمر کاندیدا، این نوع عفونت می تواند قسمت های مختلف بدن از جمله پا را درگیر کند.
علائم: قرمزی، خارش، و گاهی اوقات ترشح سفید. ممکن است در چین های پوستی یا مناطقی که رطوبت جمع می شود ایجاد شود.
علل: اغلب در محیط های گرم و مرطوب رخ می دهد و می تواند توسط دیابت یا ضعف سیستم ایمنی تشدید شود.
Tinea Versicolor
یک بیماری قارچی پوستی که باعث می شود تکه های کوچک پوست روشن تر یا تیره تر از پوست اطراف شود. لکه های با انواع رنگ روی پوست است. به طور معمول خارش ندارد، اما در تابستان زمانی که پوست اطراف برنزه می شود، بیشتر قابل توجه است. ناشی از رشد بیش از حد مخمر مالاسزیا، که به طور معمول بر روی پوست یافت می شود.
پیشگیری و درمان از قارچ پا
• پاها را تمیز و خشک نگه دارید.
• جوراب های ضد رطوبت و کفش های تنفسی بپوشید.
• از راه رفتن با پای برهنه در مکان های عمومی خودداری کنید.
• به طور مرتب جوراب ها را عوض کنید و کفش هایی را انتخاب کنید که از مواد قابل تنفس ساخته شده باشند.
• کرم ها یا پودرهای ضد قارچ بدون نسخه برای موارد خفیف (مانند کلوتریمازول، تربینافین).
• بهداشت پا را در طول درمان رعایت کنید.
اگر مشکوک به عفونت قارچی هستید، بهتر است برای تشخیص دقیق و گزینه های درمانی مناسب با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.